جمعی از دانشجویان دانشگاه علم و صنعت با انتشار بیانیه ای به تعطیلی کلاس های درس این دانشگاه در دومین سالگرد شهادت کیانوش آسا، فراخوان دادند.
خبرنگاران سبز/جامعه:
به گزارش دانشجونيوز در بيانيه «دانشجويان سبز دانشگاه علم و صنعت» ضمن بزرگداشت ياد کيانوش آسا آمده است: "در روز سوم خرداد ماه، در کلاس های درس حاضر نمی شويم و با حضور در دانشگاه و گذر از «پارک آسا» و ذکر فاتحه برای شادی روح کيانوش، ياد و خاطره کيانوش و همه شهدای جنبش سبز را زنده نگه خواهيم داشت."
متن اين بيانيه به شرح زير است:
--------
بار ديگر خرداد از راه می رسد؛ خرداد که ياد و خاطره همکلاسی سبزمان را با خود به همراه دارد. کيانوش آسا، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد (ورودی مهر ۱۳۸۶) دانشکده مهندسی شيمی دانشگاه علم و صنعت، چشم و چراغ مادر بزرگوارش، قرار بود به زودی فارغ التحصيل شود. قرار بود در فقدان پدر، يار و ياور و مايه افتخار خانواده باشد. اما ۲۵ خرداد ۸۸ قرار بود سرنوشت ديگری را برای او رقم بزند. او که به همراه ديگر همدانشگاهی های خود برای اعتراض مسالمت آميز به نتيجه انتخابات رياست جمهوری دهم به راهپيمايی پرشکوه ۲۵ خرداد رفته بود، ديگر قرار نبود بازگردد؛ تا شاهد باشد و شهادت دهد و خونش، ياور مبارزان راه آزادی باشد و مايه افتخار نه تنها برای خانواده بلکه برای همه ميهن باشد. او که به ضرب دو گلوله نيروهای امنيتی به شهادت رسيد، يک هموطن بود، فرزند کرمانشاه، يک همکلاسی، يک دوست، يک انسان…
اينجا، دانشگاه علم و صنعت ايران است؛ همچنان آرام و صبور در سوگ از دست دادن کيانوش آسا؛ اما خشمگين از دستهايی که پيدا و پنهان در قتل کيانوش شريکند. آنها که روزی برای او مراسم سوگواری برگزار و آه و ناله می کنند و روز ديگر، نيروهای اجير شده خود را بسيج می کنند تا مراسم سوگواری دانشجويان مستقل را بر هم بزنند، به کيانوش توهين کنند و … آنها که هرکجا لازم باشد کيانوش را مظلوم معرفی می کنند و جای ديگر مجرم جلوه می دهند! ننگ بر اين دو رويی و تزوير که اگر چنين نبود، ده ها تن از دانشجويان، فقط به خاطر برگزاری مراسم يادبود دوست شهيدشان، با احکام سنگين انضباطی مواجه نمی شدند، از تحصيل محروم نمی شدند و به زندان نمی افتادند…
اما مسوولين دانشگاه تکصدايی و معاونين امنيتی و عاملان قداره کش آنها در داخل و خارج دانشگاه بدانند، زنده نگه داشتن ياد کيانوش آسا وظيفه ای است که دانشجويان علم و صنعت، به هيچ قيمت در آن کوتاهی نخواهند کرد. دو سال از اين جنايت هولناک می گذرد و تاکنون هيچ پاسخی از سوی «قوه قضاييه غيرمستقل و امنيتی» داده نشده است. مسوولين دانشگاه هم علی رغم ادعای روزهای نخست، بجای تلاش برای احقاق حق دانشجوی مظلومشان، تنها مشغول برخورد با دانشجويان عزادار علم و صنعتی بودند تا ظلم ها مضاعف شود و علی رغم ادعای اربابان قدرت، دفع حداکثری اتفاق بيفتد…
ما دانشجويان سبز دانشگاه علم و صنعت ايران، همچنان به پيمانی که برای ادامه راه کيانوش بستيم، پايبنديم و در اين راه، خود را آماده پرداخت هزينه های سنگين کرده ايم. ما دانشجويان سبز، اعلام می کنيم در روز سوم خرداد ماه، در کلاس های درس حاضر نمی شويم و با حضور در دانشگاه و گذر از «پارک آسا» و ذکر فاتحه برای شادی روح کيانوش، ياد و خاطره کيانوش و همه شهدای جنبش سبز را زنده نگه خواهيم داشت. ما همچنين از اساتيد محترم دانشگاه مان دعوت می کنيم تا برای حفظ کرامت و شرافت انسانی، به اين حرکت آرام اعتراضی بپيوندند و روز سه شنبه در کلاس های درس خود حاضر نشوند.
ما دانشجويان سبز دانشگاه، بار ديگر به مسوولين تماميت خواه علم و صنعت هشدار می دهيم ايجاد فضای رعب و خفقان و تکصدايی شايد در کوتاه مدت خاطر پريشانتان را آرام کند؛ اما در درازمدت آنچنان آتشی به خانمانتان خواهد انداخت که تنها حسرت برايتان به يادگار خواهد گذاشت؛ شما را از آن روز، گريزی نيست.
به گزارش دانشجونيوز در بيانيه «دانشجويان سبز دانشگاه علم و صنعت» ضمن بزرگداشت ياد کيانوش آسا آمده است: "در روز سوم خرداد ماه، در کلاس های درس حاضر نمی شويم و با حضور در دانشگاه و گذر از «پارک آسا» و ذکر فاتحه برای شادی روح کيانوش، ياد و خاطره کيانوش و همه شهدای جنبش سبز را زنده نگه خواهيم داشت."
متن اين بيانيه به شرح زير است:
--------
بار ديگر خرداد از راه می رسد؛ خرداد که ياد و خاطره همکلاسی سبزمان را با خود به همراه دارد. کيانوش آسا، دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد (ورودی مهر ۱۳۸۶) دانشکده مهندسی شيمی دانشگاه علم و صنعت، چشم و چراغ مادر بزرگوارش، قرار بود به زودی فارغ التحصيل شود. قرار بود در فقدان پدر، يار و ياور و مايه افتخار خانواده باشد. اما ۲۵ خرداد ۸۸ قرار بود سرنوشت ديگری را برای او رقم بزند. او که به همراه ديگر همدانشگاهی های خود برای اعتراض مسالمت آميز به نتيجه انتخابات رياست جمهوری دهم به راهپيمايی پرشکوه ۲۵ خرداد رفته بود، ديگر قرار نبود بازگردد؛ تا شاهد باشد و شهادت دهد و خونش، ياور مبارزان راه آزادی باشد و مايه افتخار نه تنها برای خانواده بلکه برای همه ميهن باشد. او که به ضرب دو گلوله نيروهای امنيتی به شهادت رسيد، يک هموطن بود، فرزند کرمانشاه، يک همکلاسی، يک دوست، يک انسان…
اينجا، دانشگاه علم و صنعت ايران است؛ همچنان آرام و صبور در سوگ از دست دادن کيانوش آسا؛ اما خشمگين از دستهايی که پيدا و پنهان در قتل کيانوش شريکند. آنها که روزی برای او مراسم سوگواری برگزار و آه و ناله می کنند و روز ديگر، نيروهای اجير شده خود را بسيج می کنند تا مراسم سوگواری دانشجويان مستقل را بر هم بزنند، به کيانوش توهين کنند و … آنها که هرکجا لازم باشد کيانوش را مظلوم معرفی می کنند و جای ديگر مجرم جلوه می دهند! ننگ بر اين دو رويی و تزوير که اگر چنين نبود، ده ها تن از دانشجويان، فقط به خاطر برگزاری مراسم يادبود دوست شهيدشان، با احکام سنگين انضباطی مواجه نمی شدند، از تحصيل محروم نمی شدند و به زندان نمی افتادند…
اما مسوولين دانشگاه تکصدايی و معاونين امنيتی و عاملان قداره کش آنها در داخل و خارج دانشگاه بدانند، زنده نگه داشتن ياد کيانوش آسا وظيفه ای است که دانشجويان علم و صنعت، به هيچ قيمت در آن کوتاهی نخواهند کرد. دو سال از اين جنايت هولناک می گذرد و تاکنون هيچ پاسخی از سوی «قوه قضاييه غيرمستقل و امنيتی» داده نشده است. مسوولين دانشگاه هم علی رغم ادعای روزهای نخست، بجای تلاش برای احقاق حق دانشجوی مظلومشان، تنها مشغول برخورد با دانشجويان عزادار علم و صنعتی بودند تا ظلم ها مضاعف شود و علی رغم ادعای اربابان قدرت، دفع حداکثری اتفاق بيفتد…
ما دانشجويان سبز دانشگاه علم و صنعت ايران، همچنان به پيمانی که برای ادامه راه کيانوش بستيم، پايبنديم و در اين راه، خود را آماده پرداخت هزينه های سنگين کرده ايم. ما دانشجويان سبز، اعلام می کنيم در روز سوم خرداد ماه، در کلاس های درس حاضر نمی شويم و با حضور در دانشگاه و گذر از «پارک آسا» و ذکر فاتحه برای شادی روح کيانوش، ياد و خاطره کيانوش و همه شهدای جنبش سبز را زنده نگه خواهيم داشت. ما همچنين از اساتيد محترم دانشگاه مان دعوت می کنيم تا برای حفظ کرامت و شرافت انسانی، به اين حرکت آرام اعتراضی بپيوندند و روز سه شنبه در کلاس های درس خود حاضر نشوند.
ما دانشجويان سبز دانشگاه، بار ديگر به مسوولين تماميت خواه علم و صنعت هشدار می دهيم ايجاد فضای رعب و خفقان و تکصدايی شايد در کوتاه مدت خاطر پريشانتان را آرام کند؛ اما در درازمدت آنچنان آتشی به خانمانتان خواهد انداخت که تنها حسرت برايتان به يادگار خواهد گذاشت؛ شما را از آن روز، گريزی نيست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر