پيشتر جايزه ويژه فرانسوا شاله به عنوان بهترين فيلم نيز به فيلم آقای رسولاف داده شد. اين جايزه که از بيست سال قبل و به ياد فرانسوا شاله منتقد فيلم سرشناس فرانسوی بنيان نهاده شد، همه ساله به بهترين فيلم بخش نوعی نگاه جشنواره کن تعلق می گيرد.
خبرنگاران سبز/فرهنگ و هنر/ايران در جهان:
شصت و چهارمين دوره فستیوال کن در حالی امروز ادامه پیدا کرد که جايزه بهترين کارگردان بخش « نوعی نگاه » و جايزه ويژه « فرانسوا شاله » که در سال های نه چندان دور به بهمن قبادی اهدا شده بود، توسط هیت داوران به محمد رسول اف کارگردان فیلم « به اميد ديدار » اهدا شد که در غیاب وی همسر محمد رسول اف این جایزه را دریافت کرد.
اين فيلم داستان زن وکيلی است که باردار است و پروندههای وکالتش از او گرفته شده است. شوهرش نيز از کار اصلیاش يعنی روزنامهنگاری بازمانده و برای کار در پروژهای عمرانی به جنوب سفر کرده است اما مخفيانه به نوشتن مقاله ادامه میدهد و برای همين منظور تحت تعقيب قرار میگيرد.
زن فضای کشور را غمانگيز و مثل زندان احساس میکند و راهی جز ترک آن برای خود نمیبيند.
بيشتر فيلم در فضاهای کم نور و تيره داخلی میگذرد. در تمام طول فيلم جز صدای آژير پليس و صدای هواپيمايی که نمادی از فرار زن از کشور است و برای او آزار دهنده است، موسيقیای شنيده نمیشود.
در تمام طول فيلم جز صدای آژير پليس و صدای هواپيما، موسيقیای شنيده نمیشود.
با اين که اين فيلم با مجوز دولتی ساخته شده است، اما ظاهرا به دليل تغييراتی که رسولاف در فيلمنامه داده، تا کنون وزارت ارشاد پروانه نمايش آن را صادر نکرده است.
جايزه فرانسوا شاله
پيشتر جايزه ويژه فرانسوا شاله به عنوان بهترين فيلم نيز به فيلم آقای رسولاف داده شد. اين جايزه که از بيست سال قبل و به ياد فرانسوا شاله منتقد فيلم سرشناس فرانسوی بنيان نهاده شد، همه ساله به بهترين فيلم بخش نوعی نگاه جشنواره کن تعلق می گيرد.
پيش از اين بهمن قبادی دو بار در سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۹ اين جايزه را به خاطر فيلم های آوازهای سرزمين مادریام و گربههای ايرانی دريافت کرده بود.
شصت و چهارمين دوره فستیوال کن در حالی امروز ادامه پیدا کرد که جايزه بهترين کارگردان بخش « نوعی نگاه » و جايزه ويژه « فرانسوا شاله » که در سال های نه چندان دور به بهمن قبادی اهدا شده بود، توسط هیت داوران به محمد رسول اف کارگردان فیلم « به اميد ديدار » اهدا شد که در غیاب وی همسر محمد رسول اف این جایزه را دریافت کرد.
اين فيلم داستان زن وکيلی است که باردار است و پروندههای وکالتش از او گرفته شده است. شوهرش نيز از کار اصلیاش يعنی روزنامهنگاری بازمانده و برای کار در پروژهای عمرانی به جنوب سفر کرده است اما مخفيانه به نوشتن مقاله ادامه میدهد و برای همين منظور تحت تعقيب قرار میگيرد.
زن فضای کشور را غمانگيز و مثل زندان احساس میکند و راهی جز ترک آن برای خود نمیبيند.
بيشتر فيلم در فضاهای کم نور و تيره داخلی میگذرد. در تمام طول فيلم جز صدای آژير پليس و صدای هواپيمايی که نمادی از فرار زن از کشور است و برای او آزار دهنده است، موسيقیای شنيده نمیشود.
در تمام طول فيلم جز صدای آژير پليس و صدای هواپيما، موسيقیای شنيده نمیشود.
با اين که اين فيلم با مجوز دولتی ساخته شده است، اما ظاهرا به دليل تغييراتی که رسولاف در فيلمنامه داده، تا کنون وزارت ارشاد پروانه نمايش آن را صادر نکرده است.
جايزه فرانسوا شاله
پيشتر جايزه ويژه فرانسوا شاله به عنوان بهترين فيلم نيز به فيلم آقای رسولاف داده شد. اين جايزه که از بيست سال قبل و به ياد فرانسوا شاله منتقد فيلم سرشناس فرانسوی بنيان نهاده شد، همه ساله به بهترين فيلم بخش نوعی نگاه جشنواره کن تعلق می گيرد.
پيش از اين بهمن قبادی دو بار در سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۹ اين جايزه را به خاطر فيلم های آوازهای سرزمين مادریام و گربههای ايرانی دريافت کرده بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر